1. Rüya Şiiri - Levent Gülten

1. RÜYA

I
elinde toprak yarası
gözleri yumuk yumuk
akışkanların kıyısında geziyor çocuk
poyraz yakmış yüzü
yazıdan gelir karanlık gözü
dedem korkut biçare
bulamadı adın koyacak sözü

II
ak göğsünü üstünde taşıdı
konduğu her bağı has bahçe
yudumladığı bir avuç suda
ummana karıştım sandı
bir ah çeksem şu karşıki dağlar yıkılır sandı
ilk gecenin rengine kandı
göğsünü verdi de çınara kendi derdine yandı

III
gözüne sıra sıra perdeler dizildi
köstekli saati bir garipti

akışkanların iklimine daldım derken
bir “ooof” zamanı yükseldi güneş
ayağı kaydı çocuğun