*** Namluda Mutluluk Şiiri - Öznur Karay ...

NAMLUDA MUTLULUK

Mutluluk düşe durur
Buz alazı bahar yangını gecede
Bir kızıl sel, yardan yara coşar
Selâmın salar turnalar
Ak sabahın tan dediği yerde
İner salkım söğüt gözlerinin karası
El verir ser vermez aşk

Açılır al goncası
Geçen ilkyazdan bu bahara
Türküsü dile durur, alna mührü vurur
Bir kurşunun tın dediği yerde
El kelepçede, gönüllüce
Dil susar başka dile

Şimdi sen, kaç kez gördüğün gözlerimde
Aşk diye çığlık çığlık cemine vurgun
Al basmalar saldıkça üzerime
Su misali taşar, taşar söz,
Öz karışır özüne

Ne kadar özlesem de
Ne kadar inletse de hasretin kor yarası
Daldığım ses kadar ürkek
Saldığın el kadar çare
Kaldığın an kadar cenneti türküler,
Baş koyduğum yolun kadar kutsal
Adın kadar hak
Sözün kadar inanlı
Gez, göz, arpacık der
Alnının şakından
Vururum mutluluğu

13.Mart.2008, Öznur KARAYUMAK
"GÜNLERDEN VUSLAT" Şiir kitabından