1. Kitap "Duygu Damlaları " -Usta

Akşamın kederinden kaçıp geldim buraya
Bana bir duble rakı birde küçük su usta
Pikaba da hüzzam koy tuzu bassın yaraya
Bu gün çok efkârlıyım işin doğrusu usta

Ortaya meze koy ki zengin görünsün masa
Canda iştah bırakmaz gönlümüzdeki tasa
Şaşırma ağlar iken gözümden yaş akmasa
Yare hasretliğinden, gözün kurusu usta

Sakın ha ayrılığı aleme ibret deme
Sabretmeyi denedim yine de sabret deme
Kızıl kandır içtiğim kızılcık şerbet deme
Aşkın özünden akar, suyun durusu usta

Bu yorgun yüreklerde yaşanan sevda özel
Kat kat olmuş saçları gülüşü ömre bedel
Ressamın tuvalinden kalbime giren model
Gözleri kahverengi ten gülkurusu usta

Bırakıp gitti bir gün elimde bir resim var
Kadehi boş bırakma bu gece içesim var
Efkârımdan ağlayıp kendimden geçesim var
Aklımdan hiç çıkmıyor böyle birisi usta

İnan ki hala bilmem neden terk ettiğini
Neden böyle ansızın bırakıp gittiğini
Sakın ha deme bana sohbetin bittiğini
Sohbetin en koyusu gece yarısı usta

Dostların tüm sırrını sana derdi bilirsin
İçkimize mezemiz hep kederdi bilirsin
Bizi hep bu sohbetler hoş ederdi bilirsin
Kederlendikçe başlar, derdin serisi usta

Yarınsız aşkın kahrı çekilir mi diyorsun
Şimdilik delirmedim, nereye gidiyorsun
Muhabbette kadehi ihmal de ediyorsun
Hani nerede kaldı meyin gerisi usta

Bu şarkı söylenir mi? İşte efkara aktın
Coşari gibi sende sevdiğinden ıraktın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın
Bastığım toprak artık yaprak sarısı usta

14.01.2011/ Samsun