1. Kitap "Duygu Damlaları " -Sedirimie ...

Yıl dokuz yüz elli üç
Ağaçların kiraz dökümüydü köyümüzde
Anamın kucağına gelmişim karnından
Ve
Aha demişler babama
Aha birinci dölümüz,
Birinci oğlumuz.
Aha koy adını,
Koymuş o da
Sonra kucaklamış,
Sevmiş bol bol
Bense ağlamışım.

İkinci günümde tarlaya götürülmüşüm,
Mısır tarlasına.
Daha o gün ayrılmışım çiğ sütünden anamın,
Orda fokurdatmışım parmağımı
Orda emmişim çember ucundan
Çember anamın başörtüsü
Doymuşum,
Kesmişim ağlamayı.

Üçüncü günümde,
Karaağaç dallarına kurmuşlar salıncağımı,
Orada uyumuşum.
Ve
Orda gün gelmiş yüzüme,
Yanmışım.

Kimi günde bensiz gitmiş anam,
Tarlaya bensiz gitmiş.
Halam olacaklara bırakmış, giderken de
Onlara tembihlemiş bakılmamı,
Bakmış onlar da.
İşleri boşlandıkça gelmişler yanıma,
Gelmişler ve
Emişek etmişler çocuklarına,
Kan bağım olmayanlarla bağlamışlar beni
De
Gardaşlanmışım.
Sütle
Çiğ sütle,
Şekersiz sütle

Yıl dokuz yüz altmış
Kabakların evlenişi kağnımızla,
Gerdeğe girişi köyümüzde.
Don giymişim,
Okula gitmişim o gün
Ve çizgiler çizmişim tümcek,
Elimizi alıştırmışız,
Sonra
Dirgen yapmışız,
Halka,
Tek basamaklı merdiven
Ve kıvrak yılan yapmışız.
Daha sonra
Tahtaya kaldırılmışım
Elimde tebeşir.
Öğretmene bakmışım ürkek ürkek,
Yaz demiş o da
Yaz adını.
Ben
‘İb yazmışım,
‘Ra yazmışım
Ve düşürmüşüm tebeşiri elimden,
Bilmeden de ezmişim,
‘Him yazamamışım
Azarlanmışım.

Ağustos 1974/ Çarşamba

Tılsım dergisi 25. sayı.