Yaşadığın sürece ayrılma Hak yolundan,
Nefsin istese bile canından ve malından…
Aşı dersen henüz yok düşer isen tuzağa,
Kalma zulmün peşinde, itilirsin uzağa…
Uzak denilen yer ki Rab’bin yasakladığı,
Bari hiç bulaştırma yıkma canlı varlığı…
Belki nefsin masumsa suçsuzluğu günahsız,
Kırsan da moralini, yaşarsın ki hep bahtsız…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 3.5.2015 02:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!