1 ALLÂH Var 2

Güya bir tesadüfmüş, dağlar, denizler ve biz,
Kendi kendine ile doğmuşuz, türemişiz(!) …

Rab’bin kâinatında, meyve veya sebzeler,
Ağzımıza uygundur, dengededir nimetler…

Dünyanın eğikliği ve iç organlarımız,
Düşüncelerimiz var, inançlı her yapımız…

Karınca rızkını yer, balık denizde mutlu,
Kuşlar uçuşurlarken, hepsi Rab’den umutlu…

Tesadüf hiç olur mu, bu ne ahmak iftira?
Rab’bi yok saymak için, ruha kazılmış yara…

Dev elma olmalıydı, bir dağ büyüklüğünde,
Lüzumsuz bitkilerle, gömülürdük bir derde…

Güya Rab’bim aşağı, kader çizemeyecek(!) ,
Başıboş tesadüfler kâinat yönetecek(!) …

Sen insan değil misin, niçin nefse kanarsın?
Rable alay etmekle, cehennemde yanarsın!

Ahmaklık ki boşuna, düşme şirk batağına!
Engeller konulur mu Rab’bimin varlığına?

“1 ALLÂH(c. c.) var, sen inkâr etsen dahi,
Kâinat secde eder, olmak gerekmez dâhi…

(2001)