Her gün oturuyorum bırakıldığım parkta
Bakıyorum dikkatle sel gibi akan insanlara
Kim olabilir acaba? Annem bunların arasında
Ah! Bir bulsam annemi, tanırım babamı da
Bir serçe öğretiyordu yavrusuna uçmayı
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
benimkiler kim acaba? :(
Değerli şair. sözün bittiği yerdeyim şu an.. ne denir ki böyle bir acıya.. Suçu günahı olmayan yavruların iç sesi bu.. Gözlerim nemlendi.
Yüreğinize kaleminize sağlık. Saygı ile..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta