07- Yedi Şiiri - Elif Kerenciler

yine yaşamın dayatması gibi gördüğüm düşlerim
düşlerimde yine sen
ancak bu kez yalnız sen değildin
beraber uyudugun kişiylesin
ikiniz ….
o mutlu halinden
ama sen değil gibisin
içine kapalı bir halin var
gözlerinde ne giden ne kalan gibi duran anlamlar
ya mutluluk…. nerde? ? ?
yaşamımdan cıkıp gitmen
herşeyi yıkıvermen ne kolaydı oysa
hadi düşlerimden de çıkıp gitsene
gündüzlerimi zehir etmekkten vazgeçsene
tozu dumana katıp dağıtsana beni de
kendini de
kurduğun dünyanı da
bugun ayın 7’ si günün önemi ne bilmiyorum
ama senin hayatıma bir şekilde girmenden yine de mutlu oluyorum umutsuzlukla
arada bir yazdıklarıma bakıyorsun biliyorum
kimini begenip kimini sevmiyorsun
kendine baktıgını da biliyorsun
tepeden tırnaga sensin her yerde
hiçbir zamanda silinemeyecek izlerle
sen güzelsin –din-
şair ya da ressam seni tuvalinde ya da melodisinde kötü anlatmış kime ne
sen kötü gibi durduğuna aldırma
gönül serzenişiydi an’ lar cümlelerle

07.10.2006 CUMARTESİ İSTANBUL