07 HaydiMasala:Salkım Salkım Söğütler

1/:
Zamanın bir yerinde,
Devlerin ilk kardeşi,
Hüzün var kederinde,
Sanki hastanın eşi.
2/:
Gökyüzüne bakarken,
Vurulmuş bir yıldıza.
Her sabah kalkıp erken,
Mektup yazmış o kıza.
3/:
Yazdığı her nameyi,
Bir sandığa koyarmış,
Kimseye göstermeden,
Kainata salarmış.
4/:
Bu sevdanın sonunda,
Uzay sandıkla dolmuş.
Çöpçüler iş bırakmış,
Artık süpürmez olmuş.
5/:
Birkaç zaman sonrası,
Sönmüş yıldızda ışık,
Solmuş uzay sofrası,
Ne aş kalmış, ne kaşık...
12345a/:
Nerede, ne bir varmış,
Bir yokmuş olan ne de nerede? ...
Evvelin öncesinde üzerimizde uzanan uzayda,
Salkım salkım sarkan söğütler büyürmüş.
Günlerden bir gün...
Bir bahçıvan salkım söğütleri görmüş.
Komik bulmuş olacak ki gülmüş ha gülmüş.
Nasıl gülmesin kardeşler?
Salkım söğütlerin narin dallarında
Sarkarmış salkım salkım mor üzümler,
Uzun saplı elmalar, kalın çöplü armutlar...
Elmaları kurtçuklar, armutları büyük ayı yiyormuş.
Küçük ayı telâş içinde dolaşarak ortalıkta:
'Bana yok mu? Yok mu bana? ' diyormuş.
Bir masalcı baba gelip oraya,
Gönlü olsun diye küçük ayının,
Bir elma masalı söylüyormuş...