Onur BİLGE
“Can Damarım,
Ben kendimi yok sayıyorum. Adem’im diyorum ama ben kendim için yokum. Beni ben yok ediyorum. Sen beni yok etmedin. Yok edemezsin! Ne beni, ne bendeki seni, ne de yazdıklarımı! Bilesin!
Senin için bir satır bile yazmayacaktım aslında ama duramıyorum. İçimde: “Yaz! Yaz! ” diyen biri var. İçimde, içime sığmayan bir yürek, yüreğime sığmayan devasa bir sevgi var. Güzellikler fışkırıyor ruhumdan, kâğıda taşıyor. Kan gibi sevda dolaşıyor özümde, kan gibi...
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta