Onur BİLGE
“Can Damarım,
Ben kendimi yok sayıyorum. Adem’im diyorum ama ben kendim için yokum. Beni ben yok ediyorum. Sen beni yok etmedin. Yok edemezsin! Ne beni, ne bendeki seni, ne de yazdıklarımı! Bilesin!
Senin için bir satır bile yazmayacaktım aslında ama duramıyorum. İçimde: “Yaz! Yaz! ” diyen biri var. İçimde, içime sığmayan bir yürek, yüreğime sığmayan devasa bir sevgi var. Güzellikler fışkırıyor ruhumdan, kâğıda taşıyor. Kan gibi sevda dolaşıyor özümde, kan gibi...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta