053 Özlem Sevgiden Doğar

Kim dedi bu gönlümde çarpan yürek var diye?
Bir mahzun kalbim vardı, onu da söküp gittin!
Şimdi görsen bedenim sanki boş bir ardiye!
Gittin de yad ellere, perme perişan ettin...

Hiç düşündün mü ki ben sensiz nasıl yaşarım?
Nereden sevdim bilmem, hala ona şaşarım!
Söyle, bu acıları sensiz nasıl aşarım?
Hem sevgimi yok ettin, hem ömrümü tükettin!

Umurunda mı sanki, tütüp duran hasretim?
Dilim tutuldu ey yar, bağlandı basiretim...
Yokluğunun hüznünden bozuldu ya suretim;
Beni kör kuyulara göz göre göre ittin...

Sevenler birbirini ne çok özlermiş meğer...
Sevgi bitmiş demektir özlenmiyorsa eğer!
Ah bir bile bilseydin "özlem sevgiden doğar! "
Ne aradın, ne sordun, artık gözümde bittin...

Artık arama beni, aklına gelsem bile!
Taziyeye de gelme, derdinden ölsem bile...

Antalya-2013/12

TDK:

ardiye: ticaret eşyalarının saklandığı yer, depo...
basiret: uzağı görüş, seziş, uyanıklık, anlayış, kavrayış...
suret: görünüş, biçim...