05 Ya Herro, ya Merrodur Yazgısı Aşkın

Apostol'la Kırk İkinci Sayfanın Kaynakçası

1/:
Şahbaz şahım,
Yanardağlara yanarım ben de,
Ve ne eder eder yazarım şiirimi krater ağızlarına,
Yüreğimi umuda ve ateşe banarak,
Ya herro, ya merrolanarak cesaret bulvarlarında.
***
Merhum peder kuyumculuk yapardı bedestende,
Onun kadar bilmesem de işin inceliğini,
Minyatür bir ustalığım vardır benimde,
Ol sebeple kaçmaz gözümden ki,
Can eşiği cehennemde kapılar sonsuz kırattadır,
Bitmez buna rağmen giren çıkanı,
Tükenmez bir gecede devşirir şiirini şiir yazıcıları,
Nerede yıldız varsa orada aşk vardır zira,
Ve de ateşin en selsiyuslusu...
2/:
Kadehime doldurduğum som ipek,
Ve altından imitasyon alınyazımdı...
Ve Şöyle bir hikayetti benimkisi de hepi topu: Arz tarihi batı batı diyerek mi batıyordu şakirtler? Önce Astek, ardından Maya... Karaya Morrano tayfaları ayak ve öfke basıyorlardı. Asıyorlardı bir kabile şefini daha. Bense bir bulut gibiydim. Esrikliğimi ilhamıma bürünmüş bir haldeydim. Şiirler meyhanesindeydim.
3/:
Ve ey aşk ve şiir sever manituehli...
İşte böyle bir hikayettir ki benimkisi hayal öncesi sisli bir gerçek:
Apostol habire: 'o bir azize.' diyerek kraliçe şişko mariya için. Taktis telaşesinde kendi geçmişini. Ve ışılatarak dişini: 'O sarhoşlar milletinin azizesi.' deyip yumurtlamayı sürdürüyordu en iri herzesini. Mariya ise kendinden geçmiş bir haldeydi. Her yeri görünüyordu. Harappalı mirza teresinin dışında kimse bakmıyordu Mariya’nın görünen yerlerine. Çünkü o bir azizeydi güya. Tereza misali yani. Gerçek mi acep? Ya doğruysa dedikleri barbanın? Yok canım...
***
Her bitişinde korkumun işbaşı yapıyordu yeni bir safha,
Ve şiirimin başını uzatıyordum korka korka,
'Lan Barba,” diyordum. “Doldur hele bir beyit daha!
Çıldırtan şıradan olsun itin ölümü,
Hergele atın ölümü ise şeytan suyundan...'
Ne çıkar bir Maya daha devrilse iç uzaya?
Bana sorarsan hiç...
Hadi iç!