05 Sarhoşlar da Gitti Sonunda Meyhaneden

Apostol'la Doksan İkinci Buçuk Sayfanın Derkenarı

1/:

Şahım,
Şimdi yalnızlığımızla koyun koyunayız,
Flu kasveti içen sarhoşlar da gitti meyhaneden,
Aşktan yorulmuş bir prensesin yurduna,
Gecelerin yorgun ve kısık sesini unutarak...
Belki sen de gelecektin bir gün diyarı sevdalara,
Gidenlerin ardından süklüm püklüm...
Ama bir şey olmayacaktı arta kalan,
Şiir ve aşka dair be mirzam.
2/:
Sen ağlamasan da gözün ifrazıdır yaş ve akar,
İşte bundandır anıların ıslak olması.
Yıldızlar gelmeden ben de kalkıp gitsem,
Belki de gölgem benimle koşulmaz yolculuğa,
Bekler seni ve sana dair hükümranlığı.
Zaten kasveti içen sarhoşlar da gitti meyhaneden.
***
Yani mirzam sorarım hep kendime ki,
Hayaller saklanır mı dersin yine dünden yarına,
Gerçekten, düşler de başlar şimdi orta yerinde zamanın,
Ki o düşler orta yeri kırmızı yeşillikler diyarıdır,
Ol nedenle yarılır en olmadık zamanında aşkın.
Şaşkın muhayyilemle aranırım anıların ortak paydasını,
Ve bu arsız geceleri ben,
Bilmem kaç kere ayazlarla günahkar,
Ve nikahlı görürüm ellerimi,
Yüreğimi ise ihanete zorlar kolaycı düşünceler.
Zaten kasveti içen sarhoşlar da meyhaneden gittiler.
***
Bundan sonrası şiirin,
Bir harici gazeldir ki ılır ve akar.