Onur BİLGE
"Can Tanem,
Saatlerin durduğu gibi takvimler de dururmuş ve insan, yapraklar arasında unutulan güller gibi kururmuş.
Ummaktan bıktım, beklemekten usandım. Ne zaman geleceksin? Ne zaman alacaksın tozlu raflardaki kitapların arasından içinde bulunduğum kitabı? Öylesine çevirirken yapraklarını, karşına çıkıversem, belki hatırlamazsın bile beni oraya bıraktığını. Zaten tanıyamazsın! Ne üç boyutlu halimden bir eser kaldı, ne canlılığımdan, ne de renklerimden… Işıksız kaldım, soluksuz kaldım, sarardım soldum hasretinden!
Adını anmak güzeldi,
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Devamını Oku
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta