043 Alıştım Şiiri - Halil Şakir Taşçıoğlu

Halil Şakir Taşçıoğlu
677

ŞİİR


19

TAKİPÇİ

043 Alıştım

Koparmak değildi ki emelim o bağları!
Hatta her seferinde bağlamaya çalıştım...
Hadi çık gel deseydin kaldırırdım dağları!
Şimdi elimde mendil, ağlamaya alıştım...

Dünyaya sığmaz oldum, inan öyle dar gibi!
Düşünürüm ellerim, hep seni arar gibi...
Yanımda olmasan da, yokluğunda var gibi
Gönlümdeki yerini sağlamaya alıştım...

Başka düşen var mıdır böylesi bir sevi/ye?
Bakar dururum her gün camlardan biteviye...
Sanki bir gün aniden çıkar da gelir diye,
Şu yaralı gönlümü eğlemeye alıştım...

Elimde bir buruşuk rengi solmuş resimle,
Artık sona yaklaşan şu yorgun nefesimle,
Yare duyulsun diye kesik kesik sesimle;
Dağlarda keklik gibi çağlamaya alıştım...

Böyle miydi kavlimiz, nerede o hayaller?
Düşlediğim ne varsa talan etti yad eller...
Şimdi gülistanımda, kan ağlıyorken güller!
Dikenlerle sinemi dağlamaya alıştım...

Antalya-2014/02

TDK:

sevi: aşırı sevgi ve bağlılık duygusu, aşk...
eğlemek: avutmak, oyalamak, vakit geçirtmek.
sağlamak: sağlama bağlamak...

Halil Şakir Taşçıoğlu
Kayıt Tarihi : 13.2.2014 20:47:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Halil Şakir Taşçıoğlu