Onur BİLGE
İnsan… Ahsen-i takvim… En güzel biçimde yaratılan… Nimetlerle donatılan… Eşref-i Mahluk… Yaratılanların en şereflisi… En önemlisi… Bir takım katkılar karıştırılan nutfeden yaratılan, denenmek için evrile çevrile işitir ve görür hale getirilen varlık… Akıllı ve sorumlu…
Akıl ve sorumluluk… İşte bana rahat vermeyen…
Akşamüstü bir ara arkadaşlardan ayrıldım. İçimde anlamsız bir sıkıntı… Tuhaf bir huzursuzluk… Ayaklarım beni parka götürdü. Her taraf yemyeşildi. Çiçekler rengârenk… Voleybol oynayan gençler, çelişen kızlar… Salıncaklar, kızaklar çocuklarla dopdolu… Neredeyse oturacak yer kalmamış banklarda. Grup grup insan… Söyleşmekte, gülmekte eğlenmekte, gezmekte…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta