Onur BİLGE
Faiz oranları, üçten beşe, sonra dokuza, daha sonra da yüzde yirmiye çıkarılınca enflasyon aldı yürüdü, her şey altüst oldu. Bankalardan kredi almaya cesaret edemeyenler üretim yapamaz hale geldi. Ülkede kıtlık, yokluk başladı. Ampul pahalandı, karbonat bulunamaz oldu, yağ kuyrukları oluştu. Üretilenler stoklandı, karaborsacılara gün doğdu.
Banka faiziyle birilerine borçlananlar birbirine girdi. Alacaklılar, bankaya yatırmadıkları, borç olarak verdikleri için ne kadar zarara uğradıklarına yanmaya; borçlular, aniden fırlayan faiz karşısında sırtlarına bindirilen yükün altında ezilmeye başladılar. İsyanlar, itirazlar, mahkemeleşmeler… Akrabalar, can dostlar birbirlerine girdiler.
Faiz oranları yükselmeye başlayınca oluşacak enflasyonu ve büyüme hızını tahmin etmek zor değildi. Ailemle yaşamakta olduğum ve geçim sorunum olmadığından, kazancım bana kalıyordu. Altına yatırım yapmanın akıllıca bir değerlendirme şekli olduğuna inandığım için maaşımın büyük bir kısmıyla, her ay muntazaman hurda altın alıyordum. Daha çok kazanç sağlayabilmem için arsaya yatırım yapma düşüncem de vardı. Fakat kısa sürede değerleneceğini bildiğim yerlerdeki arsaların ödeme şekilleri için gelirim çok azdı. Üstelik işim sürekli değil, yerim değişkendi. Hangi okulda açık varsa oraya gidiyor, gerektiği kadar çalıştırılıyordum. Arada kısa veya uzun süreler halinde çalışamadığım oluyordu. Yedek öğretmenlik böyle bir şeydi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta