02 Pusulası Şaşkın Gemiler

Züldar Begüme Yirmi Beşinci Güzelleme
1/:
Hayal ülkemin begümü Züldar:
Ben otururum da son yazdığım şiirimin,
Cam kırığı kirpiklerinin eflatun gölgesine,
Ve seni can cidarında temaşa eylerim.
Demirli camlardan puslu,
Ve tahta kapılardan umutlu,
Bakardın sen de pusulası şaşkın gemilere.
Yani Zü...
Genindekilere delirir ve koşardın.
Tutamadığım ne kadar balık varsa deryada
Ve varsa yazgımın üzerinde her nice,
Hemen her şeyi beyaz olan,
Bir benim saçlarımı,
Bir şiirimizin ak kefenini,
Bir de senin kapı ardı saklılığını okşardı.
Zü... Şimdi ise,
Kırık camları kalbime batırır beyit beyit
Benim cam ardı özlemlerim.
Dökerdim oysa güneşi ışıl ışıl
Devri Kerem'de ben de suların tenine.
Islak ıslak sarılırdı her zifaf nefesi,
Ve ıslık ıslık dolanırdı,
Sarmaşığım kolları hayaline.
Camlara sinen anılarımdaki buğulu gölgelerdir,
Ve söylenenlerdir ardımsıra bohçamdaki azığım.
Ama bunlar asla belirlemez yol işaretlerini
Kalahari çöllerinde arandığım rastlantımı ve de.
Zü bela! ...
Unutulmayacaktı oysa ya da unutulmamalıydı
Kozmogonik diyarlarda sensiz geçen her yolculuk.
Çünkü... Çünkü... Çünkü Züdar kız,
O yolculukta aşk, menzili yaşamdır.
İşte bundandır yıldızların gözünün seğirmesi.
Bundan Cibril'le senkrona keser gökyüzünde kozmik hız.
Sen ey begüm kız,
Şiir ilinin ölümsüz burcundasın şu anda.
Arzın semaya hurucundasın,
Yıldız yıldız...
Ah memati hırsız!