02 Güneş Zoraki Çavar Şiiri - Ahmet Yozgat

Züldar Begüme Dokuzuncu Masallama
9a/:
Eyvallah Zü...
Aşk kelebektir.
Artık çıkar kozasından,
Geleceğe dair öyküleriyle.
Ağzıma dolanan kınalı yeleyi çözer.
Sevgili Züldare yine de kanma her kelebeğe.
Üst üste kapanan kapılar,
Ve ıslak yamaçlar ziyandır ehli aşka.
Yağlı ve kaygan vadilerse anlık kar belki...
Amma ben ve bilgeler şahı bilir ki,
Her fışkıran dere çağlak doğurmaz.
Eyva Zül...
Şimdi cennet nere bile bilir misin?
Cehennem nere ya da? ...
Ama bilir turaçlar.
Güneş de bilir ve zoraki çavar.
Çünkü Zü, kahvelerini şafakta içer soylu vildanlar. Sonra fal bakar bir huri. Kader kararır. Ak bıldırcın kebapları dökülür çöle. Kum ağlar. Molozun gözü seğirir. Güneş zoraki çavar. Sabah erkenden yuvasından ayrılmışsa gılmanlar, akşama kalmaz ki geri dönüşleri nazlı ve kıvrak. Evet, kıvrak bir canavardır aslında herkesin içinde saklanan şahsi sırrı. Ama kimse bilmemelidir bunu can sağ oldukça bu cihanda. Bilene bilinmez haller olmuştur diyar-ı Lut'ta biline. Yuvası gövermiş gözler akını kaybetmiştir mavi savaşlarda geçmişin bir yerinde. Gizlice yaklaşan savaşçılar, tek başına da olsa tarihi değiştirir, derler ya inanma. Yakalanıp yenmiş olan tavşanın geride birkaç parça anısı bile kalmaz. Silinir kargacık burgacık kaderler tarihin ortasından. Öğleye doğru yürüyenin ikindiyi görme şansı artar çünkü. Ama şiir ilinin ölümsüz burcundasın sen ey Züldar.
Bilmezsin.
Yağlı ve kaygan vadileri,
Kahvelerini şafakta içen soylu vildanları,
Çöle dökülen ak bıldırcın kebaplarını,
Sabah erkenden yuvasından ayrılan gılmanları,
Diyar-ı Lut'ta olan halleri,
Gizlice yaklaşan savaşçıları...
Bilemezsin bunları.
Bilir misin yoksa diyar-ı Lut'u Züldar kız?
Ah hırsız!