Başladı gün tüm güzellikleriyle,
En zarif, en narin haliyle...
Geceye kalmadan dertler yerini aldı,
Yaşam terazisi dengede kaldı...
Ağladım...
Geceler boyunca,
Hıçkırıklarımı içime ata ata,
Ağladım...
Gözyaşlarım aktı yastığıma.
İki aşık gözden damlalar sel oldu...
Yastığım deniz oldu,
Yatağım okyanus...
Aktım denizde sularla,
Okyanusa ulaştım...
Derdime derman ararken
Hakka kucak açtım...
Ölüyorum ben...
Sensizliğe ölüyorum,
Sana doyamamaya ölüyorum..
Ben sana ölüyorum, sana bitiyorum.
Özledim seni, çok özledim.
Ruhumu teslim edercesine...
Muhtacım, sana çok ihtiyacım var...
Annesine mecbur bebekcesine...
Kayıt Tarihi : 3.2.2018 01:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alperen Uzun](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/03/02-02-2018.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!