Uzandım,
Ya da eyvah abem, uzandığımı sandım…
Yavaşça yakaladım karanlığı ki en ince yerindeydik.
Bir masalcının kilim desenli karanlık heybesindeydik,
Uykusuz gecelerde ben hep Bob Marlen olurdum,
Ellerim ceplerimden çoğu kez çıkmazdı kahrolurdum,
Bir formalık Namık Kemal tarihiydi ayarım,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta