Sorguladım geceyi şahsi karakolumda ve hışımla…
Yıldızsız karanlıklarda yaldızlı sümükler silerek,
Bir cenuba, bir şimale eğilerek…
Tanıktı ‘Ay’ “Vay! ” dedi takvim.
Güneş’i muştuladılar sevdaları sürmelenmiş aşıklar,
Gezegenler âleminin kavşağında bir kavim,
Tutuştular el ele günler ve doğru diyar-ı takvim…
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta