Daha aymadan tay oldum ve şiire koşuverdim.
Karacoğlan’a verdim yârimden arta kalan plesantayı oy oy…
Uyanıp ateşli uykulardan destursuz ve zirek şiir ırlayarak,
Dökemeden sayıklamalarımı çul çuval üstüne,
“Bilmem şu feleğin bana kastı ne? ”
Özenle bembeyaz yapraklara…
Bir Pazar artığıydı poşetimdeki zaman sevdaları,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta