1/:
Atıp son teğeli en son nisan ayına...
Dokunup on parmakla adil bir yargıç
İşaret parmağının içli sesiyle başlattı
Mahkum olduğumuz sevdanın işleyişini...
Mahrem sessizliğini kaldırıp aşkın,
Vurup ufuktan ufka ilk mevsimimi,
Kuşanıp sarhoşluğunu ipekyolunun,
Kestirme özlemlerin yanından geçip,
Aşka gelip bir şakak üstü,
Böğrümüze takıp heybesini öfkenin,
Yekinip duamızlan hamaylı harmanında,
Gerilere yükleyip,
Yüreğin yarısını.....
***
Yani Allah ne verdiyse artık,
Gurbetten ve aşktan yana,
Savrulduk yıllar yılı,
Hasretlen yana yana,
Atıp son teğeli en son nisan ayına...
2/:
Özlemlerimizle düşman ve kanlı ve bıçaklı,
Ahbap hayâlleriyle sema çayırlarında,
Hicranlarla yüzleşip önünde o yargıcın,
Gerçeği arayarak cebeli Kafta,
Diz vurup teslimiyet coğrafyasının,
Küf kokan toprağına....
***
Allah ne verdiyse gayrı,
Sevdadan ve ölümden yana,
Kavrulduk yıllar yılı,
Odlarda yana yana,
Özlemlerimizle düşman ve kanlı ve bıçaklı
Atıp son teğeli en son nisan ayına...
Kayıt Tarihi : 12.3.2006 17:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!