01Gülümüne Ölürüz Gelende Günü

a/1:
Biz de gün gelince kınalı gelin…
Ölürüz ve gömülürüz... Sevine sevine.
Say ki bir düğüne gider gibi,
Gideriz bu dünyadan usulca ve ılıman.
Arkadan ağlansız istemeyiz.
Bir geline, nasıl takılırsa altın takılar,
Öylesine baygın... Ve öylesine avuç içinde kına,
Öylesine sevda ile... Açılır bize bütün kapılar
İşaret parmaklarımız seğirir,
Bastığımız refrefî üzengilerde.
Gerilerde bir top nem kalır.
Alır canımızı acıkmış baldıranlar.
Günü gelince görürüz bahçevanı.
Bir bahçeye girer gibi,
Gülümüne ölürüz...
b/1:
Biz de gün gelince yani kınalı gelin…
Bir gerdeğe giren kanlı kama gibi mesela,
Süslenip püsleniriz...
Sanırım kısa sürer Azrail’le sohbetimiz.
Zaten biz hepimiz,
Bütün sülalemiz ayaküstü ölürüz.
Ya ilk kez görüyormuş gibi bakıp yeni doğmuş aya,
Ya da az sonra doğacak güneşe son kez görecek gibi.
Oğula, kıza, eşe, dosta, anaya, babaya...
El sallarız usulca ve ılıman.
Günü gelince yani allı gelin,
Bir sevdaya tutulur gibi vuruluruz ölüme,
Hasret ile dalarız yüreğimizdeki göle...