01Esselam’a Selam Saniyen

O da bir başka orospunun çocuğuydu,
Ve de apayrı düşünceleri vardı bizim Celal’in…
Aykırılıklarla bütünleyip yarımlıklarını,
Damıtırdı dibi kireçtaşı tortulu sevgisini toprağa,
Kara bir çınar dalında puhu…
Deyiverirdi: “Medet ya hu...”
***
O da bir başka orospunu çocuğuydu,
Ayrı düşünceleri vardı bizim Celal’in…
Dudağında bir parola: Takonihu!
Eskilerin yenisiydi sırtındaki kırk ezberli sahtiyan palto,
Önderini örnekleyen adam tavrı celilesi jargonda,
Kara bir çınar yaprağında simli kalem…
Hayata selâm, bilcümle Celalperverlere selam...
***
O da bir başka orospunu çocuğuydu,
Ayrı düşünceleri vardı bizim Celal’in…
Hayata ve zebun olmuş aslanağızlarına özlem salardı arada...
Ucu yanık bir mektupla bana da bir bir,
“Es selam” üstadım es-selam!
Özlemle kavrulan gönlüme aykırı aykırı bakardı velet,
“La ebesine kar yağan göbel! ” derdi en has söveni,
Çiğdem çiğitleri ekerdi her nisanda kasket siperliğine.
Kara bir çınar dibinde tüm şiirleriyle…
Sayın ki se1amIarın en güzeliyle...
Sonracıma, ne mi oldu o yol çatında?
Acı bir fren, tatlı bir meyil, mayahoş bir kakılış burun üstüne…
(Bilmem bu feleğin bize kastı ne?)
Yani gidiş o gidiş!
La oğlum Celal, oldu mu şimdi bu iş?
***