01Beynim Erdi Buluğa Şiiri - Ahmet Yozgat

Şiire beş vardı henüz,
Kalbim ince ve tatlı tatlı, kaşınmadaydı…
Daha kuşanmamıştı sabah zırhını,
Çıkmamıştı Kuşluk Dağın başına arsız yıldızlar,
Bileğlenmemişti saldırgan gecenin abanozdan dişleri daha,
Arzuladı özünü ve arşa durdu kara kuru ellerim,
Gönlüne dolu yağdı buluğa erdi beynim...
Ah ergenim, ergenim!
Ben kimim ve de neyim?
***
Akrabayı taalukat koynumda,
Koynum, burnuma kokulu ıtır,
Bir yatır sandukasında şahım,
Anamın yakınlığı kırk konak ötemde kervancı kıstağında,
Beyler beyi babama bir asırlık an vardı.
Elleri yurt torağı gibi çorak ve nasırlı,
Kusurlu ömrünü başka zamanlara yamayan adam,
Maverada ak mintanı yakasız, sakalı dört mevsim,
Dil sıkıştı karısıyla telaş telaşa…
Bir kaşındı, bir kaşındı ki ensem,
Anıların ufkuna durdu alaz/talaz gözlerim…
Teslim edildim eşiğinde yuvarlak ve tırtıklı,
Bir yuvanın alt ucunda, bir başka bey kızının rahmine,
Anneme iki yudum aş ile kalaylandı bakır tas..
Gönlüme dolu yağdı buluğa erdi beynim...
Ah ergenim, ergenim…
Ben kimim ve de neyim?
***