01Ben, O ve Celal’e Dair Şiiri - Ahmet Y ...

1/:
Üçümüz kalmıştık nihayet...
Hınçla kabarıyordu yüreği onun
Celal’se yağmur atıştırıyordu
Elimizde kutsal senaryosu zamanın
Zorunlu oynuyorduk
Bir şakağımızda bengisu
Öbür elimizde savaşçıların şanlı narası
Ekvatora kar mı yağıyordu ne
Celal’se hayâl katıyordu gerçeğe
Üçümüz kalmıştık ya nihayet
Üçümüz de artık acıkıyorduk.
2/:
Leziz irinler akıyor kanyonlardan
İsyan işliyordu teslimiyet iğnesi
Celal habire yağmur ağlıyordu
Hicranla kabarıyordu yüreği onun
“Yeter artık yağma Celal” diyordu
Omzunda dağ oturan yaşlı bir öfke
“İtidal sana yakışır be yeğenim! ”
Ben artıklarına zafer ekiyordum
Arta kalan sitemkâr musonların
3/:
Gökyüzü celalleniyordu
Celal’se korunak inşa ediyordu
Tuğla misyonu yükleyip damlalara
Tuz ekiyordum istisnasız ben
Bileğimi doğrayıp akıttığım hüznümle
Perhizini bozuyordu bulutlar
Celal habire yağmur ağlıyordu
Durdu nihayet
Hınçla kabaran yüreği onun
Bir bencileyin çınarın taze sürgünü
Bir de yağmur ğalayan Celal
Yazıyorduk son sayfesini ömrün
Bir ben bir de yağmur ağlayan Celal...