Sanma laf olsun diye söylüyorum anla sen...
Sanki dinleyen mi var hem kim kime dumduma?
Oysa ne hayallerim vardı ah bir dinlesen!
Karardı istikbalim, göz değdi umuduma...
Hani hep isterdik ya, ahşap panjurlu bir ev...
Cumbasında fesleğen, hem sular hem bakarız!
Doğada her ne varsa seve bildiğince sev!
Sevgisiz bir hayattan elbet çabuk bıkarız...
Mesele panjur değil, bir dam olsa da yeter...
Lakin beşer gönlünde her gün bir şeytan taşlar!
Huzur olduktan sonra insan taşta da yatar
Hayat sevgi bağını kurabilmekle başlar...
Hani o gökten alıp yerde yediğin devren?
Kaldı mı hiç bir söyle geçmişinden bir eser?
Nerde ne kalmış bir bak, aynı mı çepeçevren?
Bir eser koymamışsan, yerinde yeller eser...
İşte, artık kalmadı yürüyecek bir halin...
Takdir-i İlahidir zamandan demir almak!
Göründükçe yol sonu kalmıyor ki mecalin,
İnmeye ve çıkmaya gelmiyor emir almak...
Unutulmamak için bir nişane koymalı...
Bir resim, bir kaç şiir, bir şadırvan, bir sebil!
Sırtında varsa kibir, tamamıyla soymalı;
O zaman gönüllerden silinmez sin bunu bil...
Antalya-2014/07
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 30.6.2014 12:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!