Derviş inzivaya çekilmiş, bir kenarda tefekkür ederken;
Kurtulmuş fani dünyanın bütün endişe ve kederinden.
Farkına bile varmamış ülkenin kralı yanından geçerken,
Onun bu ilgisizliği karşısında deliye döner öfkesinden:
“Yamalı cübbeleriyle dervişler hayvandan farksızdır.”, der.
Vezir yanına yaklaşır ve sorguya çeker; birkaç sual eder:
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
