01 Asılsız Avadanlıklar Şiiri - Ahmet Yo ...

1/:
Rahatla ey kalbimin sahibi rahatla artık,
Bitti biter bir gündür hepi topu yaşadıkların,
Aradıkların bir, bir daha iki…
Bil ki,
Bin yıl süren ömür nebi Nuh'un payıdır,
Ne kangal sapı, ne çökelekli bir azık,
Levhi kalemde yazılan bahtımıza korkunç yalnızlık,
Ve bir gün hazan olur son yaprak düşer,
Yine de sana bir sonraki ilkbahar kalır,
Alır seni bir ışıklı el, asılsız avadanlıklardan,
Süzülür hayali şerbet en koyu karanlıklardan…
Bir ses,
Hayatının örsünde:
'Dan dan dan! '
2/:
Ne kork,
Ne üşü…
O an üzerine ağan yağmurlu bir buluttur,
Belki en son umuttur şimdi sevgilinin saçları,
Omuz başlarını yakan öfkeli bir yıldırım,
Ayaklarının önünde uzanan şu sonsuz kaldırım,
Ruhunu taşıyacak rutubetli bir eldir,
Ki bahtına düşen bu yolda, ankayızümrütüdür aşkın,
Benimse beynimden gönlüme yol çizen şimşek,
Bu boyuttan o boyuta geçerek,
Bent olur yüreğime en onulmadık bir anda,
Ve coşkun sellerimi tutar bir ilkbaharda say ki,
Bu öyle bir olay ki,
Ne kendin olursun beyninin karatahtasında,
Ne kara tahtada son tebeşir izi…
Böyle bir aralıkta bizi,
Sanrının terekesi karşılar…
Sana billur şişelerden dem içmek düşer o an,
Bana, suyunu tayların içtiği kurak vahalar...
Yani asılsız avadanlıklar…
***