Düşürme ayarını, uyup ta bir cahile...
Ağır otur batman kalk, ağırken yeyni olma!
Önder Resul'ün varken, uyma Ebu Cehil'e;
Akıllı ol, gidip te şeytanın beyni olma...
Devr-i Cahiliyenin insanları yok ama,
Şimdiki akıllılar, onlardan da geride...
Akıllıyız diyenler soktu milleti gama;
Birisi yapmak ister, bozar bir diğeri de...
Hoşgörüdür insanı en ulaşılmaz yapan...
Bir gönül vermiş Allah, içi dünyadan büyük!
Küçücük engelleri bile aşılmaz yapan;
Kararmış gönüllüler olur bu dünyaya yük!
Kin ve nefretten başka bir hüneri olmayan,
Nasıl mü/min olsun ki, Resul kabul etmiyor!
İnsanları sevmeyen, sözün eri olmayan;
İman etmiş olmaz ki, niteliği yetmiyor...
Nesin sen ya nicesin, bilmek istersen eğer;
Bir mezarlıktan geç git, gönül sesini dinle!
Geçerken hep diyorsan bu dünya boşmuş meğer;
İşte o zaman inle, ne yaptın boş kalbinle...
Antalya-2015/04
TDK:
yeyni: hafif, ağır olmayan, itibarsız...
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 26.4.2015 10:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!