İnsanlar,
DEĞERSİZ, FANİ, BASİT,
GÜNÜBİRLİK şeyler üzerinde
GEREĞİNDEN FAZLA düşündükleri için
DÜŞÜNMELERİ GEREKEN DEĞERLİ ŞEYLERİN FARKINA BİLE VARAMIYORLAR.
YARIN,
Yaratanın huzuruna
elleri boş, Yüzleri kara çıktıklarında!
Verilmiş olan sonsuz nimet ve emanetlere
isyan ve ihanet niteliği taşıyan gafletlerinden dolayı
HESABA ÇEKİLDİKLERİNDE, hangi MEŞRU MAZERETE SIĞINARAK
KENDİLERİNİ SAVUNACAKLARINI İNSAN MERAK ETMEDEN, EDEMİYOR.
Kayıt Tarihi : 5.11.2012 13:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)