(bazen korkutur beni, içinde bulunduğum 'hayat' denilen bu hengâme.../ o zaman bi tespih böceği gibi kıvrılırım ayaklar altında. / ama siz göremezsiniz.../ o yüzden dostlarım; üstüme basabilirsiniz! ..)
/ önce kokun gitti.../
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü