000017 Sevdazede

Sen ki beni, bir kez olsun almadın ya hesaba!
Bir güzel söz çıkarırdı yılanı deliğinden...
Seven bir selam söyler, olsa da kaba, saba;
Kim şikayet ediyor ki, yaşam sadeliğinden?

Güzelliğin neye yarar, sevenlerin hiç yoksa?
Yaşatmaz ki, kirpiklerin zehirli birer oksa...
Kim koklar ki zülüflerin hep misk-i amber koksa;
Sanma koşuşturanları, sırf üftadeliğinden...

Çok güzelsin dedik diye reva mı eziyetin?
Yok mu sevdaya dair, senin bir meziyetin?
Yakışıyor mu sana, nedir bu vaziyetin?
Zannım o ki, senin halin, sevda zedeliğinden...

Kimse yok mu, duy diyorum, oradaysan bir ses ver!
Yaşatmaksa tam maksadın, bir solukluk nefes ver!
Öğrenmişse şu sevdayı, kırma, biraz heves ver!
Bir iyilik yap bari sen, gönül güzelliğinden...

Antalya-2015/08

TDK:

üftade: tutkun, tutulmuş, aşık...
sevdazede: aşık, meftun, sevdalı...