00000 72 Kır Deyince Aklıma Mor menekşel ...

Kır deyince aklıma, mor menekşeler gelir!
Akan ince dereler, bulanık seller gelir...
Yeşilin her tonuyla dolu çimenler gelir;
Papatyalar toplayan, minicik eller gelir...

Gelincik boya sürer, yeşil, kızıl olur kır!
Gönüllerde bir coşku, insanlar fıkır, fıkır...
Temiz hava, bol gıda, herkes sık sık acıkır;
Ipılık, epil, epil esen o yeller gelir...

Kızlar, nakşeder gibi taç yapar saç örgülü!
Saçlarının üstünde, toz pembe yaban gülü...
Küçük, büyük tamamı aileden görgülü;
Gönüllere sarılan, incecik beller gelir...

Bahar güzel, kırlara uzanıp yatmak güzel!
O tertemiz havayı, derinden tatmak güzel...
Her bahar bu hayatı tekrar yaşatmak güzel;
Yeşile çok yakışan renk, renk laleler gelir...

Bazen incecik yağmur, iniverir aşağı!
Ardından güneş çıkar, görünür Gökkuşağı...
Hayran bırakır renkler, çoluk, çocuk, uşağı;
Mis gibi koku saçan rengarenk güller gelir...

Dirilir tüm canlılar, tabiat gelir aşka!
Kuzularla oğlaklar, meleşir başka, başka...
Kelebekler uçuşur, bülbüller gelir meşke;
Zevkten dört köşe olan coşkun gönüller gelir...

Altı ay sürse dersin, kışı askere salıp!
Neşeyle dolar insan, felekten üç ay çalıp...
Yeşil ile mavinin rengine dalıp, dalıp;
Hicaz, uşşak, hüseyni, şakıyan diller gelir...

Antalya-2016/03