))))))))) .........Gülümse, Yolladınya ...

Güne bakan yanım,
gece yarısıydı,
uyumaya çalışıyordum
karanlık kendi etrafında hızla çember oluşturuyor
pencerenden içeri deniz fenerinin ışığı vurup vurup kaçıyordu
yitirdiğim özlemlerin sancısını yaşıyordum dudak aralarımda
belki bundan gönül yorgunluğum
aşka inandıkça,derin yazışlarım artıyordu
tebessümünü hissediyordum küçük dünyamızın
ve yaşadığımı yaşıyordum iliklerimde
gidişlerim bencileyin hep; yalnızlık tadındaydı…
morları çarptım siyaha
çıkan “ben” oldum
aklıma geldin,bak gülümsüyorum
hani gözlerin var ya,yüreğini bana taşıyan,
dizlerimi titreten,değdikçe tebessümlerime
alev alev yakan ilkbahar ormanlarımı
lâl olmak vaktidir adım adım sokaklarıma gelişin
dalga dalga vuruştur sahillerime,saçlarını arkaya savuruşların
tıkanma,buram buram terleme ânıdır,tokalaşmak için el uzatışın
anlatamama kendimi,
kızarıp,bozarma,renkten renge bürünme vakti geldi…
Hadi,
umudun mavisini yakala saçlarımdan
sıcacık masalımız olsun…demiştin
evet
daha dün gibi bu tatlı yaşanılanlar
şimdi bir bozlak
bir imlâsız savruluş dizelere
artık gün batımları yakalıyor kirpiklerimden
ve kendimi kapatış insan seslerine
şimdi
uçuk,solgun,çorak toprak bereketsizliğinde sevgi ruhumda
gülümse,
yolladın ya beni sevgisizliğe
gülümse…
gidecek,yaşanılacak özlemim kalmadı
hasretlerim kelimesiz kaldı
lodos vurgunuyum…darmadağın
akrebin kıskacında,
çöl vurgunlarında çocuk gözlerim ferini kaybediyor
bu aşk seninle olmuyor
hiçbir özlemimin kokusunu alamayacak kadar uzaksın
duygusal eriyişimi,yalnızlığımı hissedemeyecek kadar kalabalıksın
gecemdeki mavi…

uykum kaçtı
hadi bakalım,sıkıysa uyu,uyuyabilirsen…