Hani Şiiri - Sevilay Çartık

Hani?
Ulaşacağımız dağ mutluluk kerevetiydi
Masallara düşecekti sevgimiz
Bir bir okuyacaktık kalp dilimizle
Sevdamız zil çalacaktı eteklerimizde
Fırat’ın azgın suları bile durulacaktı
Sevgi ipimizi sımsıkı tutarken
Söyle!
Hani?

Aynı gök kubbenin altına sığınırken
Aynı havayı soluyorken
Şehrin hangi uçlarına süpürdük kendimizi
Yılları bir bir üstümüze örterken

Bir dağa tırmanıyorum
Dizlerim zorlanıyor çıkarken
Şarkı dudaklarımın ucunda
Çılgınım galiba…
Umutlarım dağın en tepesinde.
Çıkıyorum ağır ağır
Sana feda gençliğimin
Hoş busesini yakalarken
Bir anda toz duman ortalık
Sahra çölüne yuvarlanıyorum
Karanlık pusu üzerimde
Kandilimi bulamıyorum
Olgunlaşma zamanına
Ben çocukluk çağımda varıyorum
Güneş yüreğimde parlarken
Gecelere kucak açıyorum
İki damla göz yaşıma
Yağmurları ekliyorum…

Hatıralarını seyir yaparken düşlerime
Ayrılığa baş kaldırıyorum
Çorak sevginin ortasında,
Gözlerinin yangınına
Başka bir geçit kuramıyorum...

..........................Şair Yüreklerden

Hani o verilen sözlerle
Kurduğumuz hayalleri süslüyorduk...
Hani mutluluk avucumuzun içindeydi,
Doğan her güneşte umudumuz vardı
Akşamın esrarengiz karanlığını dağıtmıştık
Hani o verilen sözler ve hayaller...
Şimdi çok uzaklarda kaldı...
Söyle haniler ne oldu...............İbrahim Mutlu