KÜÇÜK İNSANLARIN SANAL BÜYÜMESİ
Aydınlığın bittiği yerde başlar karanlıklar,
Ve karanlıkta yaşamayı sever yarasalar
Bir de çirkin yürekli, küçük insanlar...
Aydınlıktan korkan bu insanlar,
Sırtlarını dönüp, güneşten uzaklaşırlar
Ve uzaklaştıkça uzayan gölgelerini görürler,
Büyüdüklerini sanarak sevinirler....
Oysa, gerçeği görseler,
Uzadıkça gölgeleri
Ne çok çiğneniyor çamurlu ayaklarca
Bilseler...
Ve onların yüzünden hep ezilirler
Bayrağı küçük insanlara taşıtan milletler...
Çirkinliklerini gizlesin diye küçük insanlar
Güneşin önüne serilmişse kara bulutlar,
Benim zaten çok az görebilen gözlerimin
Ne günahı var?
Ünal Beşkese
Ünal BeşkeseKayıt Tarihi : 13.11.2016 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mesut Özbek
Ve karanlıkta yaşamayı sever yarasalar
Bir de çirkin yürekli, küçük insanlar''...
sözün özü.
Bu sebeple karanlık günlerdeyiz Sn:Beşkese,kutluyorum saygımla
Kaleminizi kutluyorum.
Selamlar.
Bu köyü karanlık basmış, kara kapkara bulutlar ve insanların ruhuna işlemiş karanlık, ışık gözlerini kamaştırır elbet istemezler... Karanlığa alışmış yüreklerin aydınlığa tahammülü olabilir mi? Olmaz elbet... Her türlü vurgun, yalan talan karanlıkta bilinmez görünmez...
Aynaya yansıyan gölgelerini gördüklerinde ne kadar erişilmez, büyük sanırlar kendilerini... Ama gün gelip de o diyarlara güneş doğduğunda cürmünce yerleri olduğunu ve hiçbir hükümlerinin olmadığını göreceklerdir... Göreceğiz...
Bizim gözler güneşe alışık olduğundan karanlıkta pek görme becerimiz yoktur, ancak güneş o diyara doğduğunda bizler her şeyi çok iyi göreceğiz Buna emin olunuz...
Güzeldi... Cücelerin kendilerini devler ülkesinde sanmalarının hikayesi gibi...
Kaleminize sağlık Ünal bey... Saygı ve Selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (18)