SUYUN ÜZERİNE YAZILMIŞ ŞİİR
Dedeler bir, nineler bir,herkes aynı soydan, kardeş
Sağdakinin, soldakinin yürüdüğü yollar aynı.
Yediğimiz aynı buğday, ütümüzde aynı güneş,
Aynı yağmur. aynı toprak; aynı kökten dallar aynı...
Bu topraktan can almışız, vatandaşız biz hepimiz,
Bu bayrağın altındayken, hepimiz Türk Milletiyiz
Cahil, âlim, köylü,kentli, hepsi bizden, hepsi 'biz'iz.
Boz kırdaki gelincikle, gülistanda güller aynı...
Bir milletin özgürlüğü, o bayrağın direğinde
Sahip çıkmak için birlik olmak şarttır gereğinde.
Kırgınlıklar olsa bile, hepimizin yüreğinde
Farklı yenler içindeki o kırılmış kollar aynı...
Başını dik tutmak varken, neden eğik durur boyun?
Bu topraklar sana helâl, mirasıdır ceddin, soyun.
Halaylardan zeybeğe dek her yörede başka oyun
Türkü başka, şarkı başka; sazlardaki teller aynı...
Deniz nasıl zenginleşir, her nehirden gelen suyla,
Tüm çiçekler, bir bahçede, farklı rengi, kokusuyla
Birlik olmak şarttır şimdi, sağcısıyla, solcusuyla,
Ölüsüne, dirisine dua eden diller aynı...
İster işçi, çiftçi olsun, ister memur, esnaf, yazar,
Bölücülük, aralara önce sinsi sinsi sızar.
Hepsi ekmek peşindeyken, bu ahengi nasıl bozar,
Somun sıkan, düven döğen, kalem tutan eller aynı..
Tek bir Millet, tek bir bayrak...Bu ne kutsal bir hediye...
İkiliği biz yarattık, dinci- lâik diye diye.
Tevhit varsa, 'Bunlar bizden, bu öteki' demek niye?
Dört kitapta Yaratan bir, bir tek Allah, kullar aynı...
Dön, bak; tüten anız değil, bir yangının dumanıdır,
Uyan, şimdi birlik olmak, güçlü olmak zamanıdır.
Yakın tarih, seni yutan oyunların romanıdır,
Figüranlar yine bizden, reji aynı, roller aynı.
Henüz her şey bitmese de, kum saati tam yarıda,
Bölücü el, çok hünerli, tam not almış başarıda
Medeniyet (!) utanmıyor, içeride dışarıda
Âfet olmuş, kan renginde coşup akan seller aynı...
Sen- ben derken, başkaları kapımıza dayanacak,
Yangın sarmış, ev sahibi acep ne gün uyanacak
Söndürmezsek, Cami, Kışla, Okul, Meclis hep yanacak
Ateşlerin közü farklı, fakat sonda küller aynı....
Ünal Beşkese
Şiirin hikâyesi;
Osmanlı'nın son günleri; tahta kurdu olmuş Batı,
Kurt yeniği, Kav'a dönmüş o konağın en üst katı.
İhanet bol, isyan gani, delik deşik olmuş çatı,
Yazık, hiç ders alınmamış, yüz yıl sonra haller aynı...Ü.B
Kayıt Tarihi : 29.4.2016 17:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Osmanlı'nın son günleri; tahta kurdu olmuş Batı, Kurt yeniği, Kav'a dönmüş o konağın en üst katı. İhanet bol, isyan gani, delik deşik olmuş çatı, Yazık, hiç ders alınmamış, yüz yıl sonra haller aynı... Ünal Beşkese ...::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
nebatat ve hayvanat taifeleri
nevi olarak aynı ama tek tek
yine de farklı olduğu görülüyor
tıpkı insanların
simalarının, parmak izlerinin ve
genlerinin farklılığı gibi,
demek gelmiş ve gelecek her bir
ferdin birbirinden bu farklarının
nazar-ı mütelaasında bulunduran
Halık'ın tercihiyle olduğu görülüyor.
Bunların birbiriyle olan münasebetlerinin
tanziminde bir takım İlâhi prensiplere
ihtiyaç var, o prensip ve düsturlara
uyulduğu ölçüde güzellik tezahur edecektir.
Olmazsa birbirlerini yemesi mukadder
olacaktır. Demek imtihan böyle oluyor
Üstadım tebrik eder saygıyla selam
Ederim.
Yangın sarmış, ev sahibi acep ne gün uyanacak
Söndürmezsek, Cami, Kışla, Okul, Meclis hep yanacak
Ateşlerin közü farklı, fakat sonda küller aynı...
'Birlik' için seslenen kaleminizi kutlarım, alkışlarımla...
Şiiriniz o kadar güzel dile getiriyor ki, sanki eliniz uzanıp, tüm elleri birbirine çekip perçinliyorsunuz birlik beraberlik için... Ve o kadar sevecen sesleniyorsunuz ki... O kadar duygulandım ki... Allah vatanımızı korusun, düşmana fırsat vermesin... Yüce yüreğinizi kutluyorum. Saygılarımla efendim...
Saygılarımla
Sn:Beşkese harikulade bir anlatım efendim,içtenlikle sizi kutluyor eserinizi listeme alıyorum,sonsuz saygımla
TÜM YORUMLAR (24)