KÖR MEMİŞ
Adım Memiş, gözüm görmez, kısacası 'Kör Memiş' im
Bebelikten bu güne dek, gün ışığı görmemişim.
Ben doğarken ölmüş anam, onun sıcak kucağının,
Sevgisinin sefasını, bir gün bile sürmemişim...
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Hani bir söz vardır dilimizde:
ÖN TEKERLEK NEREYE GİDERSE ARKA TEKERLEK DE ORAYA GİDER...
Kör Memiş' in öyküsü de tam bu sözü doğrular nitelikte... Muhteşem bir öyküsel şiir. Şiirin kahramanıyla empati kurdum. Onunla hüzünlendim.
Eminim onların gönül gözü, bizlerin beden gözünden çok daha duyarlıdır ve iyi görür. Kutluyorum bu çok değerli öyküsel şiirinizi Ünal hocam, saygı dolu sevgilerimle....
İnsan olmak, ne gözle, ne sözle olur efendim. Şiirinizde anlattığınız gibi, acılar insanı törpüler. Şiirdeki 'Kör Memiş' de bunca olumsuzluklara rağmen hayatta dik durmuş, ekmeğini taştan çıkaran, şükretmesini bilen bir karakter... Çok güzel şiirleştirmişsiniz efendim. Gönülden kutlarım...
Hala gururla hayatta dik durabilen biri kör olsa ne olur..olmasa ne olur... Şiirinizi beğeniyle okudum.Ünal Bey her zaman saygımdasınız...
Hüzünlü bir hikaye ancak ustasının elinde şiirselleşir ..Kutluyorum duyarlı yüreğinizi ve hüzünlü şiirinizi Ünal hocam her dize acıtıyor okuyucusunu ..Yüreğinize ,Emeğinize sağlık+10
Saygılar
Değerli dizelerinizin baş kahramanı Kör Memiş'in görmeyen gözlerinin aslında gönül gözüyle net gördükleri,mütevazılığı,hüznü,özlemi ve gözünün tokluğu...İnsan gibi insan biyografisi.
Muhteşem bir anlatım,kutluyorum Sn:Beşkese,yüreğinize ellerinize sağlık efendim.Sonsuz saygılarımla...
Bu nasıl 'şiir/öykü' Abi...
İnanın şaşırdım kaldım...
Hayat bu... Kiminin 'bahtı kara', ya eli, ya ayağı eksik, ya gözü... Hem fukara...
Kimi yetim kalır, kimi çocuğa hasret...
Kimi onulmaz bir derdin pençesine düşer, naçar...
Öyküler kadar insan yaşar, dünyada... Ama öyküyü bu kadar şiire döken 'çok az' çıkar...
Kutluyorum Abi...
sevgili hocaö hüzünlü bir hayat hikayesi ustalıkla şiirleiştirilmiş okurken insnaın içini sızlatıyor yaşamın bu ağırlığı içinde kimsesiz kalan gözleri görmeyen yapa yalnız yaşamaya devan etmek zorunda kalan kör mmeişin görenlerden daha çok hissetmesi. sazı le dertleşmesi birgün mutlu olurum idye ümitlenmemsi bir yana hisleri duyguları bana aşık vetsel şatıroğlunu jatrikattı kutluyoru güçlü kaleminiz ve sosyal bir surunu anlatak duyarlı yüreğinizi
Bu şiir ile ilgili 17 tane yorum bulunmakta