zzzzzzzzae TAŞ PLÂKLARLA İSTANBUL Şi ...

Kutlarım üstad, selam ile.

Ne zaman özlesem kaybolan İstanbul'umu
Bir taş plâk koyarım,
Nağme nağme İstanbul dökülür gramofondan,
İstanbul'u çalar udlar, kemanlar neyler,
Şarkılar, o eski İstanbul kültüründen söyler.
Geçer gözlerimden bir bir
Kadıköy vapurlarında tayyörlü hanımlar, fötrlü beyler...

Her plâkta, her şarkıda, her makamda
Başka bir İstanbul dolu;
Bir nihavent vals varsa plâğın bir yüzünde
İşte, kaldırımları parfüm kokan Beyoğlu...
Adım başı sinemalar, tiyatrolar, pastahaneler
Degüstasyon'da edebiyat sohbetleri
Vitrinlerinde zevk döşeli mağazalar,
İlk içki özentilerinin vaz geçilmez mekânı; Çiçek Pasajı,
Yeni doğan tüm aşkların ilk buluşma yeri;
Ya Taksim'de saatin altı, ya Galatasaray Postanesi,
Rengârenk bir mozaik ki İstiklâl Caddesi;
Şark'ın gizemli Paris'i...

Ve bir kanun taksimi varsa plâğın arka yüzünde
Yahya Kemâl'in 'Hayâl Şehir'i belirir gözümde;
Kapatır gözlerimi, bir daha geçerim
Arnavut kaldırımlı Üsküdar sokaklarımdan,
Henüz açılmış bir çeyiz sandığının
Lâvanta çiçeği kokusu dolar genzime
Manolya ağaçlı bahçeleriyle
Gün görmüş cumbalı konaklarımdan...

Ve bir damla asil hüzün gibi
Kaybolan İstanbul süzülür yanaklarımdan...

Offf çektiren dizelerle tam İstanbul gezisi yaptırdınız, anılarda...Keşke o eski günlerin güzelliğiyle sadeliğini korunabilseydi...İstanbul gibisi yok! Bu fikrim hiç değişmese de geçmişteki İstanbul başkaydı...Final harikaydı, kutlarım üstadım...Yüreğiniz, kaleminiz var olsun...Saygılar...

Bunca yozlaşmaya rağmen hala mağrur ..Özlemlerinize katılmamak mümkün değil...Sizi ve şiirinizi kutluyorum.

'Taş Plak' başlıklı 'adaş' şiirim var ama bu başka... Bambaşka...
Ben, 'bir kadına benzettim', Ustam 'İstanbul'a...' Ve aklımdan geçiverdi Üsküdar günleri... O manolyalar, leylaklar iniyordu yola.. Dolmabahçe Sarayı tam karşıda... Mevsim yaz ama çiçek kokuları 'kadın kokusuna' karışırdı... 'Güzel bir kadına benzerdi, İstanbul...'
İşte ortak yanımız, 'taş plakta...'

Mükemmeldi yine Abi.. Kutluyorum şiiri ve sizi...

Çocukluk gençlik yıllarıma döndürdü dizeleriniz beni...İstiklal caddesinin başlarında şapka ve tayyörlü hanımefendileri ve beyefendilerin kravatlı fötr şapkalı silüetlerinden eser kalmadı,evler küçüldü,özgürlük had safhada,kredi kartlarıyla saygı görenler...memleketimin vahim halleri.

Sn;:Beşkese her şeye rağmen ben o yılların güzelliğini yüreğimde yaşatıyor ve umudumu kaybetmiyorum,saygın duyarlı yüreğinize sonsuz saygı ve sevgiler sunuyorum efendim.

Pikap ya da gramofona dizeler arasında yerleştirdiğiniz her taş plakta benim de son demlerine yetiştiğim İstanbul'un İstanbul olduğu o günlerin doyumsuz hazzını yaşattı şiiriniz...Bugün ancak siyah-beyaz fotoğraflarda kalan o güzelim 'eski İstanbul' adına kaleminize, yüreğinize sağlık sayın Ünal Beşkese...
İçtenlikle ve saygıyla kutluyorum...

Henüz açılmış bir çeyiz sandığının
Lâvanta çiçeği kokusu dolar genzime
Manolya ağaçlı bahçeleriyle
Gün görmüş cumbalı konaklarımdan...

Ve bir damla asil hüzün gibi
Kaybolan İstanbul süzülür yanaklarımdan...
_______ O eski İstanbul'u adım adım dolaştırdı şiir buram buram nostalji yaşattı.. Güçlü kaleminizi Yürek sesinizi Kutlarım ..Kaleminizden nice şiirler okumak dileğimle ..+10 bu güzel şiiri listeme taşıyorum .
Saygımla

Şiirdeki o eski İstanbul'un kokusu doldu genzime... İlk defa 1964 yılında gelmiştim İstanbul'a. On beş yaşımın daha üstünde gözlerle seyretmiştim güzelliğini... Sanki ben daha önceki devirlerde yaşamış gibiydim İstanbul'da...Ya çok küçük yaşlarda okuduğum romanların, filmlerin tesirinde idim. Ya da rahmetli annemin yaşadığı yıllar genlerime geçmişti. Öylesine büyülemişti bu şehir beni...

Şimdi bu muhteşem şiirinizi okuyunca yine o eski İstanbul'un özlemi nasıl sardı içimi bir bilseniz... O büyü git gide kayboluyor. O güzelim köşkler, konaklar,heyula gibi koca koca taş bloklara dönüşüyor. Belki çok modern kimine göre ama, bana asla cazip gelmiyor... O bahçeler, o kendine has güzellik ne yazık ki bitiyor... İnsanı ağlatacak kadar kahrediyor...

İstanbul; denizi, ağaçları, bahçeleri, köşk ve konakları, ahşap sevimli evleri ve en önemlisi de kibar, nazik, sevecen insanları ile güzeldi... Şiirinizi ve sizi gönülden, saygı ve sevgi ile kutluyorum efendim.

Ne güzel bir yolculuğa çıkardınız Sayın Şair..Gözümde canlandı bir bir kareler,seyrine daldım kulaklarımda [,Münir Nurettin Selçuk sesi beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın..Sayın Şair usta kaleminiz hiç susmasın nice güzel paylaşımlarda buluşmak dileğimle size bir İstanbul şiiri gönderiyorum naçizane Selam ve saygılarımla .


SEVDİĞİM DİYEMİYORUM

Tıpkı İstanbul gibi olmuşsun;
Güzel ama kibirli,
Denizin alabildiğine kirli.
Kibir ona yakışıyor;
O, Süleyman’ın şehri.
Bir duvar ördün aramıza,
Boğaz köprüsü gibi, geçiş bedelli
Sana sevdiğim diyemiyorum,
Bakışların beton yığınları gibi.
Dokunuşların, İstanbul havası gibi gri,
Nefesinin kokusu taksim meydanısanki,
Tanımaz o şehirde kimse kimseyi.
Kapılıp büyüsüne tanımazdan geliyorsun beni.
Tam İstanbul olmuşsun tam,
Altı dehliz altı kuyu altı zindan,
Yine de duruyorsun heybetli heybetli,
Yüreğinden boylanmış sanki güzelim kız kulesi.
Şimdi ezan vakti.
Zannediyorsun ismini haykırıyor camileri kubbeleri.
Heykellerini mi dikmişler yedi tepenin her birine?
Nedir bu edanın temeli?
Fatih Sultan fethetti, senin kadar övünmedi.
Ne sultanlar geldi geçti…
Hiç biri senin kadar kirletmedi.
Rüzgârın bile, ayni ölü balık kokusu sanki.
Anladım, önce yüreği çürütüyor nemi rutubeti…
Sana sevdiğim diyemiyorum,
Öldürdün içimdeki sevgiyi.
Sen mi İstanbul’da kayboldun,
İstanbul mu kaybetti seni?

Nimet Öner

İstanbul şarkılarda gözlerde yaşamın her zerresinde yaşanılan nefes alınan her anında var olan büyülü şehir. İstanbul şiirsiz İstanbul şarkısız İstanbul plaksız olmaz. İstanbul sevgisiz yaşanmaz. Kutluyorum güzel yüreğiniz var olsun ++