zzzzzzzzae BİR ADAM, BİR AĞAÇ, BİR ÇOC ...

Ünal Beşkese
1008

ŞİİR


61

TAKİPÇİ

BİR ADAM, BİR AĞAÇ, BİR ÇOCUK VE BİR AKŞAM

Bir adam,
yaşlı ve yalnız...
Bütün sevdiklerini elinden alan
acımasız yıllardan
elinde kalan

Tamamını Oku
  • Canan Sarı
    Canan Sarı 25.11.2014 - 22:09

    Şiirden öte..espirinin zeka işi olduğunu söylerler ya..bu şiir içinde bunu desinler... kısacık cümleler ama anlatılan bir ömür... Saygımdasınız...

    Cevap Yaz
  • Naime Özeren
    Naime Özeren 25.11.2014 - 20:25

    Şiirdeki adam, çocuk, ağaç ve akşam....... ne kadar da benziyordu birbirlerine kaderleri... YALNIZLIK...Sanki grubun hüznünü seyrettim ve kemanın ağlayan sesini duydum... Kutluyorum saygı dolu sevgimle efendim...Muhteşemdi...

    Cevap Yaz
  • Cevat Çeştepe
    Cevat Çeştepe 25.11.2014 - 20:17

    O yaşlı adam ve yaşlı ağacın yalnızlığını.., o yetim ve öksüz çocuğun yalnızlığından ayrı düşünmek ya da şiire bakınca ayrı görmek mümkün değil.
    Zamanın akşama dönmesinin ve havanın yalnızlığı besleyecek bütün fonlara birden sahip olması da şiirin hikayesini adeta hüzünlü bir tabloya çeviriyor… Usta şairimizi saygıyla kutluyorum…

    Cevap Yaz
  • Yusuf Değirmenci
    Yusuf Değirmenci 25.11.2014 - 18:22

    o kimsesiz çocuk dalda kitek yaprakta umudu gmrebilrken oda düşünce umutsuslu akapılmış olabilir yaşlıadam nefesni tüketmişşe kemanda susmuştur o kimsesiz çocuk teseli bulduğukemenseisi kesilnce hüznü yaşamıştır hüzünlübe jhayatın gerçeği bu osta saygıyla kutluyorum

    Cevap Yaz
  • Halil Şakir Taşçıoğlu
    Halil Şakir Taşçıoğlu 25.11.2014 - 17:14

    Derin bir duygu aleminden gelen muhteşem ve fakat
    hüzün yüklenmiş, acılarla dolu dizelerdi...
    bu kadar güzel, anlamlı ve akıcı bir serbest şiir
    daha önce okuduğumu hiç hatırlamıyorum.
    tüm gönlümle tebriklerimi ve de takdirlerimi bildir
    mek istedim...selam ve saygılarımı iletiyorum.

    Cevap Yaz
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay 25.11.2014 - 17:07

    Abi... İçime öyle bir 'akşam hüznü' çöktü ki, şimdi...
    Vakit tam o vakit çünkü...

    Ve ben... Henüz yayınlamamış bir şiirimle size eşlik etmek istedim...
    Demek ki benzer haleti ruhiye içinde yazmışız...

    '“BİTER…”

    /Bulmadan kaybetmez insan
    Sevmeden acı çekmez…/

    Bir düştür gördüğün
    Son takvim yaprağı düşerken yere
    Hiç bitmezmiş gibi
    Alışıp, düşündüğün

    Damarlarında akan kanla yenilenirken
    Hücrelerin
    Gün gelir kesilir kollarında takatin
    Yorgunluk kaslarından beynine akar
    Soğuk bir akşam inerken
    Dersin:
    “Benden bu kadar…”

    Her şey biter
    Rüzgâr an olur poyrazdan eser
    Soğuktur her bitiş
    Ölüm gibi

    -Biter gün
    Az ötede tavanı çökmüş bir kulübenin ömrü gibi-

    Mustafa Bay, 'ZEYBEK'

    Derinleşen hissiyatımla kutluyorum sizi ve şiirinizi...

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta