BİR ŞARKININ HİKÂYESİ
Ahmet Rasim Bey (1864-1932) : gazeteci, yazar, tarihçi, şair, güfte yazarı ve bestekâr olarak, edebiyat, bilim ve musiki dallarında sayısız eserleri olan, çok önemli ve çok değerli bir isimdir.
Babasız büyümüş olan bu büyük ustanın; gençliğinde, belki yakışıklılığının da desteğiyle, çapkınlığı ve ömrü boyunca da musiki toplantılarını ve içkiyi sevdiği bilinmektedir.
Ancak, bütün bu zevklerini âdâbı içinde yürüttüğünden, ismi hiçbir zaman lekelenmemiş, nitekim vefatına kadar, Atatürk döneminde İstanbul Millet Vekilliği görevini sürdürmüştür.
İstanbul Türkçesini, en güzel kullanan yazarlardan biri olan Ahmet Rasim Bey'in, Türk Musikisinin üstatlarından Osman Nihat Akın'ın da dedesi olduğu bilinmektedir.
Tamamını Oku
Yazınsaldaydım.
Kendi köşesinden tarih'e ışık tutan bir yazınsal bellek paylaşımı.
Çok hoş.
Türk Sanatı'nın granit adlarını yeniden anma olanağı buldum.
Teşekkürler Usta'm.
Erdemle.
Bilgilendirme için teşekkürler kaleminize sağlık
Mesut Özbek
Belgesel niteliğinde çok,ama çok güzel bir yazıydı saygıdeğer Ünal Bey. Hele de benim gibi Türk Musikîsine aşık, nostaljiye gönül vermiş birileri için zevkle, tekrar tekrar okunası bir yazı olmuş. O günlere ışık tutan, eski günleri, Todori'yi, eski aşkları öylesine güzel ve sürükleyici yazmışsınız ki, etkilenmemek mümkün değil.
Gönülden teşekkürler efendim. Allah sağlık ve sıhhat versin inşallah, lütfen yazmaya devam edin... Saygılarımla...
Bizler içinde tabiki bu hayatta bir gemi değilmidir insanlarda bu geminin yolcularıdır. Bazen selametle varılır bazen inilir bazen yola devam edilir bazen yolumuz engellerle doludur bu hüzünlü anlamlı hikayeyi bilmeselerde okuyanlarda sayenizde öğreniyorlar .Evet hayat bu şimdi ne Ahmet Rasim Beyde ebediyete göç etmiş şairlerimizdendir. Türk Musikisinin tüm abide isimlerini Rahmetle, Dua ile anıyoruz. Kalem,n,ze sağlık bu anlamlı yazınız için tebriklerimle sizi kutlarım .İzninizle listeme alıyorum Saygılarımla.Ant+10
Böylesine anlamlı paylaşımınız için teşekkür ediyorum öncelikle Sn:Beşkese,İstanbul'un İstanbul olduğu zamanlardı böylesine naif sevdalar,şimdi eseri yok ya da milyonda bir...değerli isimleri saygıyla anıyor rahmet diliyorum,şahsınıza sağlıklı uzun ömürler temennilerimle sonsuz saygılarımı sunuyorum efendim...
Abi;
Şu anda açtım, Melda Kuyucu Hanımefendiden şarkıyı dinliyor, bir yandan da yazıyorum...
Sanırım bizler... Hissiyatıyla hem musikimize, hem de 'geçmişine' bağlı kişiler özlemle, hep dünü arayarak, hep o tertemiz mazinin nağmelerinde kalarak geçip, gideceğiz...
Ahmet Rasim Bey'i ve şahsında ebediyete göç etmiş şairlerimizi, Türk Musikisinin abide isimlerini rahmetle, saygıyla anıyor, yazınızı tebrik teşekkür ediyorum...
Sayın üstat; öncelikle bu bilgileri paylaşıp, bilgi dar ağacımızı genişlettiğiniz için teşekkür ederim. Ahmet Rasim'in sevdası beklemekle geçerken, sonu hüsran olsa da çok güzel eserin varlığı ile bu sevdayı ölümsüz kılmış...Eh en güzel yanı da bu olsa gerek...Tekrar teşekkürlerimle, saygılar...
Bilinmeyen ne çok yaşam hikayesi var..Gördüğümüz tabloların, mırıldandığımız şarkıların.. Arka penceresinde gizli hüzünleri aşkları özlemleri..İçim titredi.. Öyle güzel anlatmışsınız ki gerçek hikaye oluşu ayrı bir tad.Nur içinde yatsın..Kaleminize yüreğinize sağlık Ünal bey. Sonsuz saygılar..
Şimdi ne Ahmet Rasim bey, ne o Heybeliada'lı güzel kız, ne de Arap dadı yok bu dünyada. Hattâ, Todori ve onun beyefendi müdavimleri de kalmadı.
Fakat, gerçek Türk musikisi sevenlerin kulakları, hâlâ bu güzel şarkının nağmelerinden ve sözlerinden haz alabilmekte, hüzünlü hikâyesini bilmeseler de...
Saygılarımla,
Güzel bir sunum, yaşam, bir gün biter elbette; acı ve tatlı anılar; geride kalırsa; tatlı, hoş bir seda, bazen olur unutulmaz bir güfte, dillerden düşmeyen bir şarkıyla yaşar... Yaşam, şiirin dizelerinde gizliydi belki de...
Tebrikler... 10 puan +ant. Anılarda yaşam vardı...
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta