zzzzzzzy BENİM İSTANBUL'UM 'Kızıl S ...

Maziye özlemle, hüzünlü bir iç çekiş buldum bu güzel şiirinizde.

Her zamanki güzellikteydi, kutluyorum Üstadım.
Saygımla.

Gerçek bir İstanbul beyefendisinden 'geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer' dedirten bir İstanbul şiiri okudum zevkle.

Ahh... NERDE O İSTANBUL?...DEMEK GELDİ İÇİMDEN... KUTLUYORUM TÜM BEĞENİLERİM VE SAYGIMLA EFENDİM...

Benim İstanbul'um diye başlayan harika bir şiir okudum ..Şiirinizle Güzel İstanbul'umuzu gezmiş görmüş kadar olduk inanın..Bana nasip olmadı görmek çok istememe rağmen şiirinizi okudukça içimde daha büyük bir istek oldu..Umarım şiirlere ,aşklara konu olan bu güzel memlketimizi görmek nasip olur..Kutların Ünal hocam saygılarımla

En ince ayrıntısına kadar eski İstanbul'u anlatan.... o şehre özlemi artıran çok güzel bir şiir... Ne değişmedi ki Ünal Bey....

Her gelişim değişimdir ama ne yazık ki her değişim gelişim değildir... İstanbul ülkemizde bunun ne güzel örneği....

Şiir dilinizi ve güzel şiirinizi içtenlikle kutlarım.... Saygılarımla......

Bir şehir ancak bu kadar sahiplenilebilir. Benim İstanbul'um, diye başlayan şiir, İstanbul sevdasını bağırıyor adeta. Eski zamanların asil şehri anlatılmış şiirde. İstanbul, herkes için bir rüya şehirdi. Boğazıyla, vapuruyla, adalarıyla, balık-ekmeğiyle, Kapalı Çarşı'sıyla. Ortaköy'de otururdu büyük amcam. Her yaz tatilinde oraya gider uzun süre kalırdım. Çok severdim İstanbul'u. Hala da çok seviyorum ve bu şehirde yaşıyorum. Fakat birçok özelliği ile yaşanılması çok zor bir şehir haline geldi şu an. Eski İstanbul'u özlüyorum. Çok güzeldi şiir, yüreğinize, kaleminize sağlık Ünal Bey, kutluyorum.

Ve ben yine şiirdeyim..
İlk okuduğum zamanki gibi, götürdü 35 yıl ötesine..
Bir kez daha kutlarım Abi..

'Abi;
'Anılar' deyince aklıma 80' yılının İstanbul'u canlandı.. Çünkü o güne kadar görmek nasip olmamıştı...
Unutamadıklarım arasında, Üsküdar Kız Lisesi ve Fıstık Ağacı durağı, bu durağın hemen yanında 'Yunus'un Yeri Lokantası' başta gelir...
24 temmuz ile 24 eylül arasında kesintisiz her sabah (cumartesi, pazar günleri biraz geç) aynı duraktan minibüslere biner, iskeleye inerdim. Orada Eminönü'ne, Galata Köprüsü'nden Karaköy'e, oradan da Beyoğlu'na, kule dibine çıkardım...
Öğleyin kurstan çıkınca arkadaşlarım döner, tabldottan yemeyi tercih ederlerdi ama ben bir alıştım, her öğleyim balık ekmek yerdim Eminönü'nde...
Daha sonraları her geldiğimde aynı yere mutlaka uğradım ama gittikçe lüferler kayboldu, yerine 'ithal, hazır balıklar' servis edilir oldu, vazgeçtim ben de...
'Esnaflık, efendilik, nezaket' geçiyor ya şiirinizde, ben onu Beyoğlu yoluşuna tırmanırken yaşadım... Öyle ilginç ki...
Sabahları kahvaltı etmeden çıkardım genelde, yetişemezdim ki 'az daha uyuyayım' derken... O yokuşta çorbacılar olurdu, bir çorba içer yetişirdim kursa güç bela...
Bir sabah yine bir çorbacıya girdim, telaşla geçmişim gittiğim lokantayı... Baktım çok tenha idi.. Ben de 'bol limonlu şehriye çorbası istiyorum' dedim, hemen getirdiler... İçip çıktım ama çok hoşuma gitmişti...
Ertesi gün yine aynı çorbacıya girdim, baktım masalarda insanlar vardı, kalabalık bile sayılırdı... Ben istemeden daha 'tavuk suyu çorba' ve bolca limon geldi, yanında dere otu ve maydanozla... Bakıştık, 'için siz, memnun kalacaksınız' dedi ilgili.. Gerçekten çok hoştu... Paramı ödemek için kasaya vardığımda bir sürpriz karşıladı beni:
'-Öğretmen misiniz, topluca kursa katılıyorsunuz sanırım.'
'- Evet, öğretmenim.. Almanca kursuna katılıyorum...'
'- Her sabah uğrayın, gelin çorbanızı için... Ama para ödemeyeceksiniz, kur bitene, İstanbul'dan ayrılana kadar... Neden diye merak edeceksiniz eminim... Dün sabah sizden siftah yaptık ve yeni açtığımız mekanımız gün boyu iyi iş yaptı... Bizim için müşterinin ayağı, verdiği parası önemlidir, siftah yaptığın kişi uğurlu, bereketli gelmiş ise, her sabah uğrasın isteriz...
Anlaştık mı? Size hizmet etmekten memnunuz... Sakın ola yanlış anlamayın... Afiyet olsun, yarın yine bekleriz...'

Evet.. Ben kurs olduğu her sabah o çorbacıya uğradım.. Arada bir 'bu sefer para ödemek istiyorum, utanıyorum' desem de kabul etmediler, ısrarla gelmemi istediler...

Esnaflık, 'bereket' anlayışı, sebat buydu işte... Nasıl unutulur ki? Ve zamanımızla nasıl kıyaslanır dünün, hele sizin zamanınızın İstanbul'u?

Anımsattıklarıyla yine mükemmel bir şiir, sizin tarzınıza uyan 'hoş ahengiyle' harikulade bir serbest çalışma...
Kutluyorum Abi...'

O İstanbul özlemdir yüreklerimizde, her köşesi beyefendileri ve hanım efendileriyle dolu, sokaklarda dostluk rüzgarları esen, komşuluk selamları ta yürekten, Sırtlarında yoğurt küfeleri askılarda sallanan yoğurtçu çığırtkanların sesleri çınlar hala kulaklarımda, verandasından manolyalar sarkan konaklar ve kahkaha sesleri... Ne çok özlenen var şimdi dönüp geriye bakıldığında...
Ruhu çalınmış bir mezbelelik, keşmekeş o güzelliklerden geri kalan...
O güzel günleri yad etmemize vesile olan gönül sesi güzel şiirinizi Kutluyorum Ünal Bey... Saygımla...++

Rantçı iktidar başta İstanbul olmak üzere, tüm ülkemizin doğa güzelliklerini bitirdiler. Üzgünüm bu ulus hala uykuda Her şiir ve yazısını okuyucusuna sevdirerek okutan dost şair Ünal beye selam ve sevgiler olsun...

İstanbul'a yazılan en güzel şiirden biriydi kaleminizden okuduğum, canı gönülden kutlarım saygılar...

Buram buram İstanbul ve nostaljinin deminde.. Latif bir İstanbul gezintisi yaptım

Ünal Bey! Yüreğinize sağlık saygılarımla