ŞAİRİN TÜKENİŞİ
Yıllar, hep gerçeklere sürdü, karaya vurdum,
Hayâl denizlerimde artık yüzemiyorum.
Öylesine kördüğüm tatsız tuzsuz duygular,
Yüreğimden bir türlü, aşkı süzemiyorum.
Ya bir sevgi, ya ümit olurdu hep yanımda,
Şimdi o yollarda ben, yalnız gezemiyorum.
Boş bakan gözler dolu, hep yabancı yüzlerde,
Sevgi dolu bir bakış bile sezemiyorum.
Yürekten ses gelmiyor, kalem zaten körelmiş,
Duyguların resmimi, güzel çizemiyorum.
Ömrün kesat mevsimi, ruhum bile pas tutmuş,
Kendime, 'ruhsuz yazdım' diye kızamıyorum
Yazdıklarım, sıradan sözlerle manzumeler,
Duygu yoksa sofrada, oruç bozamıyorum
Yüreğimde yaralar çoktan kabuk bağlamış,
Yürek kanamadıkça şiir yazamıyorum...
Ünal Beşkese
Ünal BeşkeseKayıt Tarihi : 2.8.2013 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
esmeralda65 (Bayan, 39) Kime: old Tarih: 03.08.2013 12:55 (GMT +2:00) Aynen hocam.. Yüreği kanamadıkça yazamıyormuş insan. kalemim kör artık ve ben dilsizim..:( _____________________________________
Ünal hocam yine harikasınız, kutluyorum..
tüm kalbimle kutluyorum...tam puan ve saygılarımla...HŞT
TÜM YORUMLAR (16)