Gelme üstüme dalga dalga, vurma böğrüme
Hiddetten köpürmüş simsiyah deniz,
Yıkılmayın üstüme koskoca dağlar
Ve çökme başıma, bir kâbus gibi maviliği bitmiş gök kubbe,
Cam kırıkları döşenmiş, ip gibi ince bir yol bu sevda,
Ve ben, çıplak ayaklarımla yürümekteyim, gözlerim bağlı
Ölüm gösterisindeki bir sirk cambazı gibi...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
