ÇINAR
Terk edilmiş bir konağın bahçesinde, kurumuş,
Yaprakları hep dökülmüş, ihtiyar bir çınarım.
Tüm gövdemi şimdi yeşil bir sarmaşık bürümüş,
Bazen onla sohbet eder, eskileri anarım.
Nerde şimdi etrafımda çiçek dolu bahçeler?
Gelmez oldu, dallarımda cıvıldaşan serçeler.
Köklerim, bu esarette en zalim kelepçeler
Ve kadere küskün, mahzun bakan kuru dallarım...
Ne gölgemde serin serin yatıp sohbet edenler,
Ne de her gün, güler yüzle bakıp, geçip gidenler
En vefâlı dostum bile gelmez oldu bu günler;
Yapraklarma şen şarkılar söyleyen o rüzgârım.
O sarmaşık, bende kalan tek yeşildir, tek candır,
Şu çürümüş gövdem ile, dik duruşum ondandır.
Sanki bana sevgisiyle can suyundan sunandır;
Tüm bedenim kurusa da, çağlar gönül pınarım.
Ünal Beşkese
Ünal BeşkeseKayıt Tarihi : 2.6.2013 18:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimden: Mustafa Şahin 8 (Bay, 53) Kime: old Tarih: 05.06.2013 14:22 (GMT +2:00) Yüreğinize sağlık üstadım.. :) ______________________________
Onun için, birbirlerine sımsıkı sarılarak yaşadıkları müddetçe, birbirlerinin kıymetini bilmelidirler.
Belki de bilinenin aksine, o sarmaşık hayat iksiridir, kim bilir?
Keşke onların fısıldaşmalarını, birbirleri ile dertleşmelerini, anılarını anlatışlarını duyabilse kulaklar... Ne güzel bir ikilidir onlar... Sarmaş dolaş fısıldaşan ayrılmaz bir ikili gibi...
Gönülden kutlar, saygı ve sevgilerimi sunarım. Tam puan.
Son dörtlük hem okur kurtarıyor aslında.Okurken fena sarsıldım.İmdadıma yetişti final.Kıvançlandım.
Yaşama tutkuyla sarılmak için başka bir neden de olmalı...Şiirde imlendiği gibi.
Kutluyorum Üstadım.
Nice şiirlere.Nice yıllara.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (14)