GERÇEKLER UYUTMUYOR, UYUMAYALIM
Demokrasiyle yönetilen ülkelerde başa gelebilecek en büyük tehlike, bir siyasi partinin, tek başına anayasayı değiştirebilecek ve yasa çıkarabilecek çoğunlukla iktidarda olmasıdır.
Zira bu durum, giderek çoğunluk diktasına ve özellikle bizde olduğu gibi, parlamenterlerin lider güdümlü olduğu meclislerde, sonunda liderin diktatörlüğüne uzanan bir yol açar.
Her görüşünde isabet, her sözünde keramet olduğuna inanan, ya da inandırılan liderler ve onların yağdaşları, sonunda sabrı tükenen halktan görmeye başlayacakları ilk direnişlerde, bu hareketlerin kötü niyetli örgütlü bozgunculuk hareketleri olduğu inancıyla, derhal devletin tüm güvenlik güçlerini kullanarak, en sert ve demokrasi dışı, hatta insanlık dışı önlemlere başvururlar.
Bu durum da, halkın yasalara, yönetenlerin de halka saygısının yok olması ve bir kaos ortamının doğması demektir.
Bundan sonrası, bu ortamdan yararlanmak için sinsice bekleyen güçlerin, halk desteğini kazanarak, kendi ideolojilerini ya da menfur niyetlerini gerçekleştirmelerini sağlar.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
