Siyah - beyaz bir filmin bitiş sahnesindeyiz,
Yağmurlu bir havada, loş bir tren garında;
Ayrılığı haykıran kara tren düdüğü
Ve işte o düdüğün hüzünlü sesindeyiz...
Vagon penceresinde dalgın duran bir çift göz,
Bakışı sabitleşmiş peronda bir noktaya,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
